Annelies Verschuren heeft altijd oog voor haar omgeving, maar als Master of ceremonies is ze op haar best. De pedel zorgt bij promotieverdedigingen, intreeredes, afscheidscolleges, de opening van het academisch jaar, Momentum, Research Day en diploma-uitreikingen dat alles vlekkeloos verloopt. Er zijn nog zes anderen in de pedellenpoule. Bureau Promoties en Plechtigheden zorgt dat iedere pedel ongeveer twintig uur per maand werkt. Tachtig procent van het werk is ten dienste van promoties.   

Hoe laat klok je in? 

“Op een dag kan ik drie promoties begeleiden. Dan begin ik om 10.00 uur. Ik leg in de promotiezaal in Atlas de voorzittershamer klaar en schrijfmappen voor alle commissieleden, zodat ze aantekeningen kunnen maken. Ik kijk of het aantal stoelen klopt en of de zaal netjes is. Zijn er ook microfoons voor eventuele paranimfen? Dan ga ik de commissieleden begroeten en zorg dat ze keurig gekleed zijn. In de commissiekamer, maar ook in de togakamer in het Auditorium geef ik - indien nodig - leentoga’s.”

Wat vind je ervan dat ‘iedereen’ professor is geworden? 

“Ik vind het heel goed dat vanaf november vorig jaar universitaire (hoofd)docenten van de TU/e ook promotierecht hebben en daarbij een toga mogen dragen. Naast de huidige leentoga’s hebben negen faculteiten een nieuwe leentoga in de togakamer hangen. Dat lijkt voorlopig voldoende om aan de vraag te voldoen. Wetenschappers zijn altijd druk in het hoofd en soms vergeten ze dan ’s ochtends dat ze later op de dag bij een promotie zullen zijn. Deze zomer zag ik een wetenschapper op teenslippers binnenkomen. Ik heb wel baretten en blouses te leen, maar geen schoenen. De oplossing was een heel lange toga te gebruiken om de blote voeten te verbergen.”

Wat houdt je baan nog meer in dan deze voorbereidingen? 

“Ik stel de promovendus op zijn of haar gemak en neem met hen het protocol door. Ik pak de pedelstaf uit de regiekamer (van waaruit alle promoties sinds corona online worden gezet, red). Ik haal de commissieleden uit de commissiekamer en breng ze de promotiezaal binnen. Dat is een plechtig moment. Ik zeg “All rise, please” en als ik de zaal weer verlaat “Please be seated”. Precies een uur later ga ik weer naar binnen en verlos de promovendus met “Hora est”. De voorzitter schorst de vergadering en de commissieleden worden door mij weer naar buiten begeleid voor het beraad. Na een kwartier begeleid ik de commissieleden weer naar binnen voor het formele gedeelte van het uitreiken van het diploma. Ik check of de voorzitter het publiek informeert over het fotomoment dat gaat volgen en begeleid daarna de commissieleden weer naar buiten. Om vervolgens de promovendus op te halen, om de commissieleden te kans te geven hem/haar persoonlijk te feliciteren en omhelzen. Binnen gebeurt dat niet, daar nemen we het decorum in acht.”

“Oh ja, de pedel zorgt ook voor de volgorde van het cortège bij de andere academische plechtigheden. College van Bestuur en sprekers gaan voorop, dan eventueel de burgemeester, vervolgens decanen op alfabetische volgorde van faculteit, dan gasten van buiten en aansluitend de TU/e hoogleraren.”

Hoe ben je in deze baan gerold? 

“Ik werkte 26 jaar bij de TU/e. In 2000 zette ik Bureau Promoties en Plechtigheden op samen met Elly Duran, later werkte ik bij het Communication Expertise Center. In mijn afscheidsinterview met Cursor heb ik al aangegeven dat ik graag pedel wilde worden. Ik geloof dat dat ook in de titel stond. Naast dat ik van ceremonie houd, heb ik een grote bewondering voor de drijfkracht van wetenschappers. Wat deze slimme mensen kunnen bedenken! En wat ze ervoor overhebben, en laten, om het uit te zoeken.”

Wat vind je het leukste aan deze baan? 

“Het zijn allemaal feestjes, die plechtigheden waarbij ik een rol vervul. Is het een afsluiting, dan is een zwaar promotietraject ten einde of wordt een hele carrière gevierd. Is het een opening, dan gaat het over hoop en verwachting. Zelf geniet ik echt van de laudaties bij promoties, de persoonlijke woorden van een eerste promotor waardoor ik de nieuwe doctor beter leer kennen.”

Wat vind je minder leuk? 

Na heel lang nadenken: “Dat ik geen parkeerplaats kan vinden als ik op de campus kom. Meer kan ik niet bedenken. Het is gewoon een heel leuke baan met heel leuke collega’s. Had ik al gezegd dat we op 10 april 2026 de landelijke pedellendag aan de TU/e hosten? Dat is ook een feestje voor mij. De TU/e bestaat dan 70 jaar.” 

Hoe laat klok je uit? 

"Als ik drie promoties op een dag heb, begint de laatste om 16.00 uur. Pas als ik alle leentoga’s na de aansluitende receptie terug heb, kan ik de comissie-/togakamer afsluiten. Dan is het wel na zessen. Hoogleraren dragen graag wat langer hun toga. Ik vind zelf ook dat het ze status geeft.”

Wat doe je als je uitgeklokt bent?

“Als ik thuiskom, heeft mijn man het eten klaar. Ik pak een glaasje rode wijn en geniet van de avond. Vaak ga ik handwerken, met een vriendin of met buurvrouwen. Ik neem ook graag deel aan creatieve workshops. Laatst heb ik een levensboom gemaakt van blauwe en groene glasscherven, die in een oven samensmelten. Glas fusion. Het eindresultaat mag in een standaard voor een raam in ons huis staan.”