Maud Bollen bij de gletsjer Perito Moreno.

En hoe is het in Buenos Aires?

Van de polonaise naar de tango, van het platte land van Willem-Alexander naar het ruige land van Maxima, van de à la minute Hollandse lapjes naar de Argentijnse steak en van het vertrouwde Brabants naar het ingewikkelde Argentijnse Spaans. Meer dan drie maanden geleden vertrok ik naar Buenos Aires voor een internationaal semester aan de ITBA (Instituto Tecnológico de Buenos Aires).

In Nederland had ik al een paar Spaanse lessen achter de rug, maar bij het bestellen van de taxi richting het centrum bij aankomst op de luchthaven werd meteen duidelijk dat ik nog niet alle woordjes en zinconstructies wist te doorgronden. Gelukkig was er een heel enthousiaste docente aan de universiteit die mij en andere exchange-studenten in een maand een spoedcursus Spaans gaf. Weinig Argentijnen spreken Engels, waardoor het bezoekje aan de supermarkt, de wasserette , een restaurant of een club een extra lesje Spaans betekent. Ook dat helpt. Inmiddels volg ik alle colleges in het Spaans.

De universiteit is kleinschalig met zo’n 2.000 studenten waaronder ieder semester ongeveer 35 exchange-studenten. Dit maakt dat buitenlandse studenten nauw contact hebben met de professoren en de lokale studenten. Ze zijn erg behulpzaam en vinden het geweldig dat je aan hun universiteit, ver van huis, komt studeren. De universiteitscultuur is anders dan in Eindhoven, soms zelfs een beetje schools. Verplichte aanwezigheid en anders geen eindcijfer, je zit met niet meer dan 30 studenten bij een college, je kunt meestemmen over je tentamendata, een presentatie geef je met zeven studenten tegelijk en van een tentamen worden vijf verschillende versies gemaakt om fraude te voorkomen. Zo is iedere collegedag een ware belevenis.

Naast het studeren geniet ik hier van de gevarieerde Argentijnse natuur. Ik heb onder andere de beroemde gletsjer Perito Moreno in het diepe zuiden zien én horen kraken. Ik heb kunnen hiken naar de berg de Fitz Roy en ademloos mogen kijken en luisteren naar de Iguazu watervallen op de grens van Argentinië en Brazilië, 4.000 km noordelijker. Het semester ga ik afsluiten met een reis door Bolivia en Peru. En overal die heerlijke steaks , minstens 4 centimeter hoog en zo groot als schoenmaat 45, die op de parrillas (soort van barbecue) geduldig liggen te bruinen om vaak pas rond middernacht te worden verorberd met daarbij een goed glas Argentijnse Malbec-wijn.

Als je aangeeft dat je uit Nederland komt, koppelen de Argentijnen dit meteen aan Maxima. De Argentijnen vinden het geweldig dat een Argentijnse koningin is geworden. Daardoor is ook hier de troonwisseling een groot feest geworden. Toch bizar om dat aan de andere kant van de wereld mee te maken. Overigens is de benoeming van ‘hun’ paus nog belangrijker voor deze gelovige mensen.

Ik weet nu al dat dit exchange semester voor mij een onvergetelijke ervaring wordt waarbij ik niet alleen veel leer over Argentinië maar ook veel leer over mezelf omdat je in heel korte tijd voor even een heel nieuw leven met nieuwe vrienden in een volkomen ander deel van de wereld opbouwt. Ik raad het iedere student van harte aan!

Hasta luego!

Deel dit artikel