Na een jaar afwezigheid was de open dag veranderd: alles leek op elkaar. Alle stands en folders hadden hetzelfde design en opleidingen verschilden slechts door heterogeen gekleurde shirts met matchende lampen. Ik miste de voorlichtingsvibe; dit was slechts een keuzevakkenkoehandel van het Bachelor College (BC).

Na zes jaar studeren zie ik hoe de grenzen vervagen tussen alle opleidingen. Bij Innovation Sciences zeggen we dan dat iedereen nu Innovatie-ingenieur wordt (ha-haaa!), maar daar kunnen jullie vast niet om lachen. Dat is niet vervelend omdat jullie TeMaat worden (hihi!), maar omdat zo studieverenigingen worden gepasseerd.

Na twee jaar BC hebben organen als STU en CvB de touwtjes stevig in handen. In de BC-onderwijstransitie met massa’s schoolse studenten trekken zij de macht naar zich toe. Ze zouden liever één BC-studievereniging hebben met bijvoorbeeld een cognitieve scheikunde-symposiumcommissie, elektrochemische designweek en bedrijfskundige automotive-studiereis.

Na zes jaar actief te zijn geweest bij studievereniging Intermate zie ik de cultuurwervelstorm hangen. De TU/e investeert liever in ‘Eindhoven Studentenstad’ met studentenverenigingen en reallife soaps dan in studieverenigingen, want die vinden ze maar moeilijk aan te sturen. Dit terwijl Eindhovense studieverenigingen uniek zijn met topbedrijfscontacten, massale organisatie van studieactiviteiten en onmisbare onderwijsbijdrages.

Na vijf jaar voorlichting geven kon ik afgelopen vrijdag niet hetzelfde brengen, wetende dat de studievereniging die mijn identiteit en kwaliteiten vormde wordt gepasseerd. Lieve Hans, Jan en Lex, het BC-onderwijs is best prima, maar het werkt niet zonder studieverenigingen.