door

CLMN | WELLCOMM

26/02/2015

De compacte campus -dicht bij het stadscentrum, met veel jonge mensen en onderling verbonden gebouwen en een hartelijke saamhorigheid tussen studenten en medewerkers- is een aantrekkelijke kwaliteit van onze universiteit. Een oord voor onderwijs en ontmoeten, een inspirerende pleisterplaats voor studenten en onderzoekers. Kortom, het kloppende hart van onze universiteitsgemeenschap. Maar vormen we wel een gemeenschap?

Met circa drieduizend medewerkers en ongeveer tienduizend studenten kan het op hoogtijdagen een levendige boel zijn op de campus. Een gemeenschap duidt op een groep individuen die een of meer aspecten gemeenschappelijk hebben en dat koesteren.

Een universiteitsgemeenschap kenmerkt zich door onderwijs en onderzoek, zowel in lerende als in praktiserende zin. Het academisch denken kenschetst de manier van benaderen van vraagstukken binnen die gemeenschap. Omdat een groot deel van onze ‘community’ in een levensfase verkeert waarin men zich als mens soms heftig ontwikkelt, is vormen of gevormd worden een grondbeginsel.

Een optimale gemeenschap biedt ook nestwarmte, geborgenheid, ondersteuning, herkenbare identiteit, levensvreugde en gelijkgestemde waarden. Je wilt deel uitmaken van die gemeenschap in de functionele ontmoetingsmomenten als ook in de informele momenten waar plezier maken en verbondenheid aan de orde zijn.

Daarom wordt er niet alleen onderwijs gegeven, onderzoek uitgevoerd, maar wordt door Studium Generale ook een algemeen geestelijke ontwikkeling aangeboden in de vorm van lezingen, workshops, cultuur en evenementen. De lichamelijke ontwikkeling en ontplooiing wordt door een uitstekend functionerend  sportcentrum ingevuld. Zo wordt het vormende aanbod uitgebreid.

De studieverenigingen, studentenverenigingen en studentensportteams zijn een uiterst wezenlijk onderdeel van de universiteitsgemeenschap, omdat deze door en voor studenten moet zijn. Waarbij vooral het jeugdig elan de boventoon moet voeren.

Als dit allemaal in overdaad aanwezig is, vormen we dan nog steeds geen gemeenschap? Ja, maar niet in alle facetten. Met name geborgenheid en de veiligheid van de groep vragen voortdurende aandacht. Voel je je als buitenstaander en nieuwkomer wel opgenomen en welkom? Vooral studenten en medewerkers uit het buitenland zoeken naar houvast in een vreemd land, met een andere cultuur en omgangsvormen. Je bent een vreemde in een ander leefklimaat met zelfs een ander meteorologisch klimaat.

Aan de gemeenschapsvorming tussen de buitenlandse studenten en medewerkers, als ook binnen de héle gemeenschap wordt in toenemende mate aandacht geschonken door STU, door SSCE, door de Graduate School en vele anderen. Hierbij staat als ideaal voor ogen een prachtige, levendige campus waar het 24/7 goed toeven is.

Naast het functioneel samenzijn is het welzijn een krachtig kenmerk van de leden van zo’n gemeenschap. In alle facetten als mens goed in balans zijn -zowel intellectueel, emotioneel als ook fysiek- willen we op de campus kunnen aanbieden. Daarom zal steeds meer aandacht uitgaan aan het ‘wellbeing of the community’.

Ik zou graag een initiatief willen starten met studenten, medewerkers en ook alumni, en uiteraard met diegenen die zich nu al actief bezighouden met deze materie onder de werktitel ‘WELLCOMM’, zodat we over enige tijd met recht kunnen zeggen dat de TU/e een prachtige universiteitsgemeenschap op haar compacte campus heeft, waar je je heel welkom en thuis voelt. Ook als je er na jaren weer eens terugkomt.

Deel dit artikel