Soms spreek je een alumnus en denk je: dit is precies waarom iemand doet wat hij doet. Zo ook bij Gilbert Gooijers. Zijn bedrijf werkt aan agentic AI (AI die zelfstandig opereert). Wat mij raakte, was zijn enthousiasme. Niet over de technologie zelf, maar over wat die kan betekenen voor mensen en organisaties. Gooijers is een prachtig voorbeeld van iemand die zijn waarom heeft gevonden. 

Ook Koert van Mensvoort volgde een onverwachte route. Zijn passie is het begrijpen en vormgeven van de relaties tussen mens, natuur en technologie. Hij laat zien hoe technologie een evolutie van de natuur is en hoe wij het kunnen gebruiken om onze menselijkheid te versterken. Nu is hij museumdirecteur. Best een bijzondere positie na een technische opleiding.   

Ik ken meer alumni die niet meer werken in het vakgebied van hun studie. Dat is helemaal niet zonde. Integendeel: het bewijst vaak dat ze hun waarom hebben gevonden. Ze willen iets bijdragen, oplossen of bouwen. 

Het gaat dus niet alleen om wat je studeert, maar vooral waarom. Natuurlijk is die studie de basis, maar kijk ook over de randen van je curriculum heen naar wat er nog meer is. Zo ontdek je eerder wat je echte passie is en dat helpt je enorm om zin te geven aan je toekomstige werk. Gelukkig heeft de TU/e daarvoor verschillende mogelijkheden, zoals studententeams, studiegroepen, cultuurclubs, sportclubs en sociale verenigingen.   

En misschien is dit wel de mooiste les die onze alumni kunnen geven: stel jezelf één simpele, maar krachtige vraag: waarom wil ik dit eigenlijk? En het antwoord daarop kan alles veranderen. 

Edith Snelders is hoofd Bureau voor Alumnirelaties en Universiteitsfonds Eindhoven. Ze schrijft deze column op persoonlijke titel.