Anouk Hubrechsen. Foto | Bart van Overbeeke

Bijzondere bijbanen | Anouk handelt in paarden

Anouk Hubrechsen (21) studeert voor het vijfde jaar Elektrotechniek (ze begon op haar zestiende), geeft paardrijles en werkt ook nog zestien uur per week bij een detacheringsbureau. Maar waar ze vooral graag over praat, is haar bijbaan als paardenhandelaar. Driekwart van de tijd heeft de bachelorstudente een paard in bezit en dat kost haar anderhalf uur per dag.

Als kind reed ze eenmaal per week paard bij een manege, als puber mocht ze dagelijks rijden op paarden die zij op- en afzadelde voor een professionele paardenhandelaar en als student rijdt ze op paarden die ze koopt en verkoopt. “Op mijn vijftiende had ik zoveel geleerd over paarden dat het mij - en de paardenhandelaar én mijn ouders die me geld leenden - een goed idee leek om een paard te kopen. Te kopen, op te knappen en voor meer geld aan een ander over te doen.” Graag heeft Anouk dat dat ouders van een “Penny meisje” zijn. “Want dan worden de paarden goed behandeld en niet meer als handelswaar gezien.”

Het eerste paard dat ze kocht (voor 1.000 euro) heeft ze geruild voor een ander paard waar ze 2.800 euro voor ving. Natuurlijk heeft zij ook onkosten, denk aan keuringen en verzorging. De stalhuur heeft een studentenkamertarief (330 euro per maand), maar haar streven is de paarden binnen een maand verkocht te hebben en ze mag gelukkig per dag huren.

Het gaat als volgt: Anouk wordt gebeld door een bevriende paardenhandelaar die een paardje te koop heeft. Zij gaat erheen, rijdt op het paard, maakt er een sprongetje mee en als het goed voelt, dan neemt ze het mee naar de stal in Son. Die staat toevallig naast manege Sonniushof waar haar vrienden van studentenpaardrijvereniging Concorde rijden. Ze zet een advertentie op Marktplaats en op een facebookpagina die 40.000 volgers heeft. “Meestal krijg ik dertig of veertig reacties, maar driekwart is niet serieus.”

De waarde van een paard bepaalt Anouk met drie criteria. “Is het braaf, rijdt het fijn en is het gezond?” Eens stierf er een paard. “Dat was al wat langer bij me, werd ziek aan de darmen en ging dood. De waarde was 2.500 euro.” Over het algemeen houdt ze tweehonderd euro over aan een deal.

Inmiddels heeft ze een investeerder gevonden die de financiële risico’s wil dragen tegen de helft van de opbrengst. Het is de vader van een studiegenoot. Verdienen is één ding, wat ze het leukst vindt is dat een paard opknapt in de dagen dat het bij haar is. “Ik zie ze sterker worden en soepeler spieren krijgen.” Klant blij, paard blij, Anouk blij.

Deel dit artikel