door

Rector gezocht

11/10/2022

Het contract van mijn huidige postdoc loopt per 1 december af. Ik heb afgelopen maanden gesolliciteerd om door te gaan als universitair docent.

Zulke sollicitatiegesprekken zijn vaak als een speeddate met een numeriek nadeel. Drie tot zes personen die elkaar wél kennen vuren 30 tot 45 minuten lang vragen op je af, tot ze plots zeggen: “De tijd is op. Heb jij nog prangende vragen?”

Voor elk gesprek beluisterde ik het nummer ‘Solicitere’ van de Janse Bagge Bend. Een punklied met nihilistische, Limburgse teksten over een kansloze arbeidsmarkt: “De perspectieven veur de toekoms die zijn nul komma nul. Al hebste na veul zweten 'n universitaire bul [...] De kommende joare biste waorschienlijk werkeloos.” Een beetje expectation management.

Hoewel ik niet verwacht ‘werkeloos’ te zijn de komende jaren, is universitair docent worden een uitdaging. De posities zijn vaak redelijk specifiek voor een generalist als ik – of moet ik zeggen ‘multidisciplinair talent’? Zo zitten qua lengte vrij veel functietitels ergens tussen een halve zin en een haiku in, zoals ‘Assistant professor in Remote and In-situ Monitoring of River Droughts and Floods’.

Waar in andere sectoren het personeel niet aan te slepen is, is er meer specialistisch academisch talent dan functies. Onder het motto ‘op elk potje past een dekselse PhD’, zijn de functie-eisen veelvuldig: een PhD in veld X, Y publicaties in topjournals, een aantal programmeertalen. Omdat ik meestal niet alle eisen kon afvinken, probeerde ik het vaak:

“Hubste-n-al geschreeve? Vievenzeventig breeve!”

Daarom keek ik ook naar algemenere vactures – die leken wat haalbaarder. Minder specifieke, technische eisen, maar meer soft skills. Tussen alle UD-posities zag ik wat moois voorbijkomen: ‘Rector’ aan de TU/e – een korte, maar krachtige functietitel.

En waarom ook niet? De TU/e zoekt een ‘outstanding scholar’ (ik ben keigoed) die kan bouwen op de krachten van de TU/e (ik ken het hier door en door) en een effectieve samenwerking tussen onderzoek, onderwijs en impact kan stimuleren (ik ken docenten, onderzoekers en kantinemedewerkers). Ik ben bovendien heel authentiek (jullie kunnen het hier lezen), benaderbaar (en aaibaar) en verbindend (ik kan goed twitteren). Inspirerend? Natuurlijk! In zulke termen kan haast iedereen zich herkennen – je hebt niet eens een PhD nodig.

“Hey, haste-n-al geschreeve? Achenzeventig breeve!"

Dat ‘verbindend’ in de vacature werd niet specifiek gemaakt. Volgens mij betekent het dat je een goede balans moet vinden tussen het grote geld en de mensen op je universiteit. Als een groep studenten gaat demonstreren tegen Shell en ze vervolgens hardhandig opgepakt en vervolgd worden, denk ik niet dat je als universiteit dat verbindende begrepen hebt. Dat studenten van een paar faculteiten graag bij zulke bedrijven gaan werken terwijl anderen er tegen ageren, betekent niet dat je de tweede groep moet laten vallen omdat zulke bedrijven veel betalen.

Ik ga nog niet voor rector solliciteren. Ik heb wat anders op het oog en hoop binnenkort goed nieuws bekend te maken. En ondanks dat de rector-vacature meer over soft skills gaat, is het toch écht een academische vacature: ook als rector krijg je geen vast contract, maar een tijdelijke aanstelling voor vier jaar. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. “Hubste-n-al geschreeve?”

Deel dit artikel