door

Een Bittere Pil

13/02/2017

Professor Bernards en professor Schellens van het Antoni van Leeuwenhoek vertelden in De Wereld Draait Door van woensdag 8 februari jl. over de bezorgdheden omtrent kankermedicijnen. Niet per se over de medicijnen zelf, maar over de rol van de farmaceutische industrie hierbij. Angst om straks te leven in een wereld waar kanker te genezen is, maar onbetaalbaar is geworden. Bittere realiteit, of een ‘gezellig’ potje Monopoly?

Laat ik beginnen met het werk van farmaceuten en onderzoekers te prijzen. Door hen is onze levensverwachting en kwaliteit hoger dan ooit, chapeau! Maar, om dit te bereiken zijn vaak medicijnen noodzakelijk. Wat zorgwekkend is, is de trend die men waarneemt betreffende de stijgende prijzen van deze medicijnen. Natuurlijk, meer R&D betekent hogere investeringen die terugverdiend moeten worden door onder andere patenten.

Wanneer dit terugverdienmodel zijn doel al heeft bereikt, maar de trend zich voort blijft zetten, wordt het zorgwekkend. Wanneer komt men op het punt dat medicijnen niet meer voor iedereen betaalbaar zijn? Wiens leven is meer waard? Met welke criteria heeft iemand geen ‘recht’ meer op zorg? Is jouw vader van zeventig het niet meer ‘waard’ om nog geopereerd te worden? Een beangstigende toekomst.

Gelukkig zijn er wetenschappers die zelfs op dit gebied het concept van upcycling toepasbaar maken. Oude, ‘gedateerde’ medicijnen, waarvan het patent verstreken is, worden toegepast op andere doeleinden. Een mooie, creatieve en innovatieve manier om het lock-in van de farmaceutische industrie teniet te doen. Hopelijk een eye-opener voor niet alleen industrie, maar ook voor overheden en de gehele academische wereld.

We zijn er nog lang niet, maar samen kunnen we misschien deze industrie weer om mensen laten draaien. Want ten slotte, wanneer een innovatie uiteindelijk onbetaalbaar wordt, heeft het dan nog nut?

Deel dit artikel