Dit deed me meteen ook denken aan de meest gehoorde reactie op mijn eerste column: “Je hoeft niet zo boos te kijken”. Waar ik dacht de studentenpopulatie razend te krijgen, de brandweer te dwingen om het BHV-beleid te herzien en een excuusbrief te ontvangen van het CvB, bleek mijn foto het meeste aandacht te trekken. En inderdaad, met deze vertolking van een kritische, licht sarcastische blik zou ik niet hoog hebben gescoord bij de Oscars. Toch ben ik het grootste gedeelte van de tijd niet boos en waarom zou ik ook? In een tijd waar studenten in heel Nederland op de barricades klimmen, voel ik me eerlijk gezegd niet geroepen om uit mijn luie stoel te komen. We genieten ons onderwijs aan een prima universiteit, op een gezellige compacte campus. De werkloosheid onder afgestudeerden blijft schijnbaar hoog, maar de afgestudeerden van de TU/e die ik ken, vinden met redelijk gemak een baan. En ondanks de kinderziektes die het veranderende onderwijs hier met zich meebrengt, getuigen het Bachelor College en de Graduate School wél van een visie. Een visie die, kijkend naar de getallen, nog goed lijkt uit te pakken ook. 

Dus laat de bloemen op de Groene Loper maar bloeien en het zonnetje maar schijnen. Het enige wat ik hier ga bezetten binnenkort, is het terras. Zie je die mondhoekjes op de foto al omhoog krullen?