De boodschap van de ombuds en de vakbonden (Sharepoint, red.) is niet nieuw. Zo’n twee jaar geleden schreven enkele collega’s en ik een open brief aan het College van Bestuur (CvB) met de vraag: ‘Verwelkomen wij kritiek?’. De toenmalige voorzitter, Robert-Jan Smits, reageerde furieus en bewees daarmee ons punt. 

Na onze brief volgden drie gesprekken met het CvB en de decanen. Smits kon zijn woede maar moeilijk verbergen en beschuldigde ons ervan dat we eropuit waren om de TU/e te beschadigen. Niets was echter minder waar. Ondanks mijn – soms stevige – kritiek houd ik van deze organisatie. Ik kom hier al 27 jaar vrijwel elke dag met plezier naartoe. Datzelfde geldt voor veel collega’s, ook degenen die deze keer vierkant achter de vakbonden en de ombuds staan.

Omgaan met kritiek is een van de kerncompetenties van goed leiderschap. Juist aan een universiteit zouden inhoudelijke argumenten aangegrepen moeten worden om processen of de cultuur te verbeteren. Wij zijn geen bedrijf waar de wil van de baas wet is. Wij zouden ons niet moeten schamen voor onze fouten, maar juist openlijk moeten laten zien hoe we van die fouten leren door ons gedrag aan te passen.

Als we dat op de juiste manier doen, verschijnen we de komende jaren hopelijk weer positief in het nieuws. Met innovaties die van onze campus komen en technisch hoogwaardige oplossingen voor maatschappelijk relevante problemen. Hopelijk ook omdat de TU/e weer voor iedereen een fijne plek is om te studeren of werken. Ik vrees echter dat we nog een lange weg te gaan hebben.

Boudewijn van Dongen is professor Process Analytics aan de TU/e. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel.