Dominique bij het Noorderlicht.

En hoe is het in Umeå?

Voordat ik vertel hoe het is in Umeå, is het waarschijnlijk interessanter om te weten hoe ik terecht ben gekomen in een plaats waar hoogstwaarschijnlijk weinig mensen van gehoord hebben. Umeå is de grootste stad van het noordelijke gedeelte van Zweden. Het bevindt zich op ongeveer dezelfde breedtegraad als Reykjavik, IJsland.

Ik had eerst helemaal geen intentie om een stage in het buitenland te doen. Plekken zoals Australië, China en Amerika klonken fantastisch, maar niet voor een stage. Ik zou daar liever willen rondreizen, dan erover wegdromen tijdens mijn stage. Ik wilde namelijk het beste uit mijn stage halen. Echter realiseerde ik me dat dit één van de weinige kansen zal zijn die ik krijg om een lange tijd in het buitenland te spenderen. Daarom ben ik gaan kijken naar stages in landen zoals Engeland en Frankrijk. Op een of andere manier is Scandinavië nooit in me opgekomen.

Totdat ik een post las in de Industrial Design TU/e Facebook-groep die vermeldde dat het Interactive Institute Umeå opzoek was naar stagiaires. Toen ik hun website had bekeken, was ik erg enthousiast. De gebieden waarop zij zich focussen, waren onderwerpen die ik erg interessant vind.

Ik heb geluk dat ik hier terecht ben gekomen. Ik heb de vrijheid gekregen om een beetje van mezelf in de fascinerende projecten te stoppen. Ik maak deel uit van een familie, in plaats van het koffiemeisje te zijn. Ik heb het erg naar mijn zin en dat is zeker nodig gedurende de donkere en koude winters in Noord-Zweden. In december begint de zonsondergang al vóór 14.00 uur. Gelukkig maken het prachtige landschap, het noorderlicht en de ontelbare fika’s dat weer goed. (= Zweedse sociale koffiepauze met veel zoetigheid). En wie wil er niet impulsief de nachttrein kunnen pakken om de poolcirkel over te steken en met husky’s te sleeën?

Deel dit artikel