René Baelemans bij het installeren van de SKA-antennes.

En hoe is het in Perth?

Bijna zes maanden geleden ben ik vertrokken naar Perth, een van de meest afgelegen steden ter wereld. In tegenstelling tot alle andere grote steden in Australië bevindt Perth zich aan de westkust, en niet ruim 3000km verderop aan de oostkust. Ik loop hier stage bij het Curtin Institute of Radio Astronomy (CIRA), onderdeel van het International Centre for Radio Astronomy Research (ICRAR). Er wordt hier, in samenwerking met een internationaal consortium, gewerkt aan ’s werelds grootste radiotelescoop, de Square Kilometre Array (SKA)

Een gedeelte van SKA zal gebouwd gaan worden in West-Australië, in de Murchison shire. Dit is een gebied ter grootte van Nederland met slechts 113 inwoners, bijna 800km van Perth en letterlijk in the middle of nowhere. Ik heb het geluk gehad dat ik mee kon op een van de trips naar de site, een zeer bijzondere ervaring. Tijdens deze trip hebben we een van de eerste antennes geïnstalleerd, enkele honderdduizenden van deze antennes zullen uiteindelijk het laagfrequente gedeelte van SKA maken.

West-Australië heeft een mediterraan klimaat, met als gevolg dat zelfs de afgelopen winter erg aangenaam was met een gemiddelde temperatuur van rond de 20 graden. Het begin van de lente heeft zelfs al veel dagen met een temperatuur van boven de 30 graden gekend. Mensen zijn hier dan ook vaak buiten te vinden; er is genoeg te zien en te doen.

Zo zijn er de natuurparken, de ontelbare witte stranden en tal van exotische dieren. Dolfijnen in de rivier middenin de stad, kangoeroes op tal van plaatsen, walvis spotten in het zuiden, en natuurlijk de schattige quokka’s op Rottnest Island. (West-)Australiërs zijn erg gastvrij en over het algemeen ontspannen mensen, wat ook wel blijkt uit hun onofficiële motto: No worries mate!

Deel dit artikel