Thomas Langerak.

En hoe is het in Pittsburgh?

Toen ik aankwam in Pittsburgh, in een vliegtuig met tien mensen aan boord -inclusief de bemanning- riep de piloot om dat hij een poging zou doen om te landen, dat er een sneeuwstorm was en dat het drie graden was. Nadat we veilig waren geland, besefte ik pas dat het hier om Fahrenheit ging (wat -16 Celsius is) en het voelde veel kouder. Deze ervaring is een redelijk accurate omschrijving van leven in Pittsburgh: sneeuw, kou en wind. Oh ja, en veel werk natuurlijk.

Ik doe momenteel een Industrial Design exchange met Carnegie Mellon University (CMU) en dingen zijn compleet anders dan in Eindhoven. Ik zit met twintig mensen in een klas, daarnaast zitten er twintig in Communication Design. Dit totaal van veertig is alles wat toegelaten wordt aan het departement van design per jaar. Wanneer je met ze praat over collegegeld, zeggen ze allemaal hetzelfde: “Je moet geld uitgeven om geld te verdienen” - wat niet gek is met een opleiding die alleen al aan collegegeld zestigduizend dollar per jaar kost. Deze twee dingen geven je een redelijk goed beeld van wat voor soort mensen hier rondloopt.

Aanstaande donderdag is de bedrijvendag hier: Apple, Google en Microsoft zijn maar drie van de vele leuke bedrijven die komen.

De werkdruk is hoog, een normale dag duurt van 8:30 tot 01:00. Maar niet alles -wanneer je eindelijk de juiste mensen hebt ontmoet- gaat over werk. De fratparties zijn weliswaar redelijk zeldzaam (en ik leer Schultenbrau steeds meer waarderen), maar erg leuk, Amerikaans en de perfecte manier om nieuwe mensen te leren kennen. Amerikanen zijn erg open en vriendelijk naar exchange studenten en iedereen wil je ontmoeten. Springbreak is over ongeveer week en ik kijk er erg naar uit om wat meer dan alleen Pittsburgh te zien.

Groeten vanuit CMU!

Deel dit artikel